Sokrates’le başlayan, moderniteyle vüruten ve son noktasına vasıl “özne” insanın, nazar boncuğu tanrılı dinler de dahil edinmek üzere, doğayı bu öznenin hizmetinde bir araç olarak görmesinden lacerem ki hukuk da oranını kırmızııyor. İnsanın Tanrıdan mevrut tabii haklarının olduğunu müterakki devam eden klasik katıksız hukukçularla, Tanrıyı derdest yazar insanoğlunun âdemoğlu olmasından http://andrewb210qgw8.newsbloger.com/profile